Αγαπημένη μου μπλογκογειτονιά, ξέρω ότι σε έχω παραμελήσει πολύ τον τελευταίο καιρό...
αλλά, ακόμη και τώρα που σας γράφω, τριγυρίζει στο μυαλό μου το αγαπημένο μου ρητό:
"όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει"!!!
Πόσο αληθινό και οικείο μου είναι πια!!!!
Εκεί που νομίζεις πως όλα έχουν πάρει το δρόμο τους... όλα είναι σχεδιασμένα με ακρίβεια... και το "όνειρο" σου απέχει ελάχιστα από την πραγματοποίηση του... ένα κλικ και όλα αλλάζουν... το σημείο "μηδέν"... Εκεί που πρέπει να επαναπροσδιορίσεις όλη σου τη ζωή, να αλλάξεις τα σχέδια και τις προτεραιότητες σου...
Μα ποτέ, ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείψεις το όνειρο σου... τουλάχιστον όχι πριν να έχεις κάνει όλα τα ανθρωπίνως δυνατά!!!
Βρέθηκα κι εγώ, λοιπόν, στο δικό μου σημείο "μηδέν"... κι αφού πια ξεπέρασα το αρχικό σοκ... κι αφού περιπλανήθηκα στις αρνητικές και θετικές σκέψεις μου... αποφάσισα τελικά να παλέψω... να δώσω το 100 % των δυνάμεων μου και να κυνηγήσω το δικό μου όνειρο... έχοντας πάντα στο μυαλό μου ότι "ολόκληρο το σύμπαν θα συνωμοτήσει" και πολύ σύντομα θα τα καταφέρω!!!!
Κατέβασα, λοιπόν, προσωρινά τα "ρολά" στο μικρό μου εργαστήριο και ρίχτηκα στην προσωπική μου μάχη!!!
Μα, ακόμα κι αν δεν βρίσκομαι συχνά πια εδώ γύρω, να ξέρετε πως δεν σας ξεχνώ, σας σκέφτομαι και μου λείπετε πολύ!!!
Θέλω να πιστεύω ότι σύντομα θα είμαι και πάλι κοντά σας, και θα έχω μόνο ευχάριστα νέα να μοιραστώ μαζί σας!!!!
Να είστε πάντα καλά!!!!
Σας φιλώ γλυκά!!!
